In dit verhaal leren we over de verschillen in het omgaan met gastvrijheid. Hanan organiseert een bezoekje aan de Efteling voor haar dochtertje – die vorige week jarig was – en haar vriendjes en vriendinnetjes. Dit is alweer de vierde zomer in Nederland van Hanan en haar familie. Dit leek haar een mooie kans om dat te vieren. De kaartjes zijn al ver van tevoren gekocht, om de zomerdrukte voor te zijn. Op de dag zelf stelt de Nederlandse Anna, een van de ouders, voor de kosten voor haar kind te te betalen.
Een andere kijk
Hanan: Het is feest! Ik heb het dochtertje van Anna uitgenodigd. Maar nu staat ze er op het kaartje te betalen, wat vreemd! Wij nodigen haar dochter uit!
Anna: Onze dochter is uitgenodigd voor een feestje in de Efteling – superlief, maar wat duur! Ik kende Hanan nog niet, dus ik heb toch maar aangeboden het kaartje te betalen. Daar voelt beter voor mij.
De omstandigheden
In Nederland is het normaal om de rekening delen. Op deze manier is niemand elkaar iets verschuldigd en het zegt niet veel over omgaan met gastvrijheid. Maar in het Midden-Oosten kan dit, afhankelijk van de situatie, een belediging zijn. Om te voorkomen dat één van de partijen gezichtsverlies leidt zegt men vaak: “We kijken later wel, maak je geen zorgen, of volgende keer”.
Waar ligt de verbinding?
Hanan kan in het vervolg het aanbod van Anna de eerste keer afslaan. Maar wanneer ze merkt dat Anna er op aandringt, zou ze haar gerust kunnen stellen. Bijvoorbeeld door te zeggen dat zij in de toekomst iets voor haar rekening kan nemen. De meisjes zijn immers dikke vriendinnen! Anna moet zich realiseren en accepteren dat deze feestelijke dag niet om het prijskaartje draait. Anna zou Hanan en haar dochtertje als blijk van waardering gezellig een middagje bij hun thuis kunnen uitnodigen. Omgaan met gastvrijheid is voor Hanan anders dan voor Anna, maar allebei met goede bedoelingen.
Uitleg
Hanan komt uit een wij-samenleving, waar mensen vinden dat je in de eerste plaats loyaal moet zijn aan je eigen groep. Het onderhouden van relaties speelt een belangrijke rol en omgaan met gastvrijheid is daarbij natuurlijk heel belangrijk. Zo worden ook geluksmomenten met de groep gedeeld. Het bewaken van de harmonie binnen de groep is van groot belang. Daarom kan het opbrengen van geldzaken in dit soort sociale situaties tot gezichtsverlies leiden.
Anna daarentegen, komt uit een ik- samenleving. Men wordt opgevoed met het idee dat je trouw moet zijn aan jezelf. Hoewel mensen elkaar wel eens trakteren (vooral vrienden en familie) wordt de rekening over het algemeen gedeeld.
Kortom
Voor Anna:
- Accepteer dat Hanan uit een wij-samenleving komt.
- Als je te gast bent ben je dat van het begin tot het einde.
- Schep de gelegenheid om over gastvrijheid te praten.
- Wees extra alert op de lichaamstaal van de gast, die beledigd kan zijn, maar het niet ‘echt’ laat zien.
- Geniet van de gulheid.
Voor Hanan:
- Accepteer dat Anna uit een ik-samenleving komt.
- Ook als ben je uitgenodigd dan is het delen van bijvoorbeeld de toegangsprijs nog altijd bespreekbaar.
- Stel vooral je vragen en spreek je verbazing uit. Nederlanders zijn gewend om direct aangesproken te worden.
Meer lezen over cultuurdimensies?
Belangrijk om te weten
Deze anekdote is gebaseerd op verhalen die met ons gedeeld zijn. Connect2Us streeft ernaar het dilemma van beide kanten te belichten en niet om mensen te labelen of te suggereren dat de een of de ander zich anders moet gedragen. Bewustwording door de betrokkenen is al voldoende is om naar elkaar toe te bewegen. Zonder je heel anders voor te doen. Connect2Us wil lezers helpen vooroordelen te herkennen en te vermijden. Lees hier over vooroordelen, discriminatie en racisme.
