Suhana uit Maleisië heeft al een aantal weken last van hoofdpijn en besluit daarom naar de dokter te gaan.
Suhana: Wat vreemd, er is niemand, zelfs geen receptioniste. Ik ben maar in de wachtkamer gaan zitten. Zou ik goed zitten? Heeft deze dokter geen assistente? Oh, de dokter roept me al. Ik vertel hem over mijn hoofdpijn. Hij neemt mijn pols op en mijn temperatuur. Dan gaat hij zitten en vraagt me waar ik denk dat die hoofdpijn vandaan komt. Nouja! Hoe moet ik dat nou weten? Mijn dokter in Maleisië zou hard moeten lachen wanneer hij hoort dat deze Nederlandse dokter aan mij vraagt wat de reden voor mijn hoofdpijn is! Ik weet niet of dit wel een goede dokter is.
Dokter: Er is niets vreemds aan de hartslag of de temperatuur van die vrouw. Ze kon er zelf niet veel over zeggen, het zal wel vermoeidheid of stress zijn. Ik heb haar naar huis gestuurd en verteld om een aspirine te nemen als ze last heeft van de pijn. Als er binnen 2 weken niks verandert, dan kan ze terugkomen.
Wat is er aan de hand?
Suhana voelt zich niet goed en gaat naar de dokter voor advies en voor hulp. Het spreekuur verloopt wel efficiënt maar Hanan voelt zich niet helemaal begrepen en geholpen. Ze kan niet geloven dat een dokter zonder assistente werkt: volgens haar moet een dokter alleen maar doen waarvoor hij opgeleid is en dus niet het werk van een assistente of receptioniste. De dokter verliest dan autoriteit en status, in haar ogen. Hanan verwacht dat de dokter haar vertelt wat er mis is met haar gezondheid. Met zijn ervaring en expertise zou hij een oplossing voor haar vinden – en niet aan haar vragen wat er mis is. Zij is tenslotte geen arts!
Waar ligt de verbinding?
De dokter zou beter kunnen toelichten dat hij met het voelen van hartslag en temperatuur kan vaststellen dat het verder lichamelijk goed met haar gaat en dat vermoeidheid en stress vaak de oorzaak zijn van hoofdpijn. Hij zou ook beter door kunnen vragen en duidelijker advies kunnen geven, bijv. elke middag 2 uur rust nemen, veel drinken etc. Als Suhana dat onvoldoende vindt, dan kan ze zelf om medicijnen vragen, het is in Nederland niet vreemd als een patiënt daarom vraagt. De dokter kan haar dan misschien iets meegeven dat zij alleen mag nemen als de pijn te erg is. Twee weken later kan ze de dokter vertellen of en wat er precies geholpen heeft. Daarom is het belangrijk om een goede interculturele competentie te ontwikkelen?
Uitleg
In Suhana’s beleving zijn dokters experts in hun vak, zij zijn een autoriteit en verdienen respect (PDI +). In Nederland heeft een dokter een beroep, dat hem in staat stelt anderen te helpen, niet meer en niet minder (PDI -; MAS -). Omdat zij zelf hun administratie efficiënt kunnen bijhouden, hoeven zij geen receptioniste of assistente. Vaak wordt de patiënt gevraagd om mee te denken in het vaststellen van de diagnose en van een oplossing. De dokter stelt zich dus niet als expert op, maar werkt samen met de patiënt om het probleem en de beste oplossing te vinden. In Nederland worden patiënten niet snel naar (dure) onderzoeken in het ziekenhuis gestuurd, als er een kans bestaat dat het probleem op een andere manier weer verdwijnt.
Bewustwording van en wederzijds respect voor deze verschillen helpen aard, Suhana en de Dokter naar elkaar toe te bewegen en een elkaar beter te begrijpen en misverstanden voor te zijn.
Belangrijk om te weten
Het verhaal is gebaseerd op verhalen die met ons gedeeld zijn. Connect2Us streeft ernaar het verhaal van beide kanten te belichten en niet om mensen te labellen of te suggereren dat de een of de ander zich anders moet gedragen. Wij zien in ons dagelijkse interculturele werk dat bewustwording voor de betrokkenen al voldoende is om naar elkaar toe te bewegen zonder zichzelf te verloochenen. Connect2Us richt zich op vooroordelen. Lees hier over vooroordelen, discriminatie en racisme.