Tijdens een indrukwekkende presentatie van zijn boek ‘Was het zo’ sprak Senad Alic veel over zijn vestiging in Nederland, nadat hij Joegoslavië had moeten verlaten. Senad is een geweldige verteller van verhalen die, net als zijn schilderijen, kleurrijk en verrassend zijn. In zijn presentatie herinnert hij zich dat hij zich op weer een regenachtige dag in zijn nieuwe land afvroeg: ‘waarom fietsen de mensen hier door de regen? Waarom wacht men niet even, met een kop koffie en een goed gesprek met anderen die ook even de tijd nemen om droog weer af te wachten. Waarom die haast?’
Hieronder een tekst uit Senad’s boek, dat rijk geïllustreerd is met zijn eigen schilderijen.
De wolken komen snel en onverwacht. Er is geen berg waar de wolken hun tocht even zouden vertragen, waar eerst die geur van de regen neerdaalt voor de wolken zich van de berg vrijmaken. Ik heb ontdekt dat wolken snel komen, maar traag weggaan. Dat regen in dit land langzamer en langer valt. De nieuwe omgeving blijft mij verrassen. Geeft mij te veel prikkels. Ik kan het niet omvatten. Alsof ik hier niet verbonden ben met de natuur.
Zo ontstaan er in die dagen vooral sombere schilderijen, waarin ik geen beweging, warmte of het speelse in terug kan zien. De vogels lijken niet geschilderd, maar uit een onbekend boek geknipt en op het doek geplakt. De gele achtergrond heeft iets treurigs. Alsof groene velden met kleurrijke planten overgroeid zijn met kleurloze schimmels.
Ik wist dat ik iets forceerde. De vormen kwamen niet vloeiend. Het Zeelandse landschap ‘paste’ niet in mijn oog en hart. Alles wat ik vanuit daar mee had gesleept maakte mijn blik op de nieuwe wereld wazig. Alsof ik niet meer goed kon zien. De lijnen van bergen, de kleur van de wilde rivier en de Zeelands vlakte. Het is niet gelukt om ze apart te schilderen en ook niet om ze bij elkaar te brengen.
Senad Alic: Was het zo; Uitgeverij SWP – ISBN 9789085602736
Hardcover, halflinnen band – 192 pagina’s – 173 x 223 mm
