De Indiase Surya is op bezoek bij Karin die bij haar in de straat woont. Terwijl Karin koffie aan het zetten hoort Surya een huilende baby. Surya biedt aan om even bij de baby te kijken of alles goed is, maar van Karin hoeft dat niet. Ze wordt zo weer stil, heeft ze op de camera gezien. Ze gaat snel verder met koffie zetten.
Een andere kijk
Karin: Nee hoor, ze valt vanzelf wel weer in slaap, ze moet leren dat we er niet altijd direct zijn als ze huilt. Mijn man en ik proberen niet meteen naar de baby toe te gaan. Het is goed dat de baby ook even alleen leert zijn. Dan hebben we allemaal rust.
Surya: De baby blijft maar huilen. Mijn moeder-instinct vertelt me naar haar toe te gaan en haar op te pakken. Het lijkt wel alsof het Karin niet uitmaakt hoe het met haar kind gaat! Hoe belangrijk is koffiezetten? In India laten we een baby nooit alleen in een andere kamer. Die blijven dicht bij ons. Dan zijn we er ook snel als er iets aan de hand is.
Het misverstand: een huilende baby
Surya vindt Karin niet liefdevol genoeg voor de baby. Een kind hoort niet alleen te zijn, zeker niet als het huilt. De baby voelt zich eenzaam!
Karin vindt dat de baby best even alleen mag zijn, dat is goed voor het kind en ook voor de ouders.
De omstandigheden
Voor Nederlandse ouders is het normaal om hun kinderen in een andere kamer te laten (slapen). Een babyfoon zorgt ervoor dat er vanuit verschillende ruimtes toezicht kan worden gehouden. Dit stukje zelfstandigheid wordt gestimuleerd en is vaak onderdeel van de opvoeding. Als het kan, hebben kinderen in Nederland een eigen kamer.
In India daarentegen, vindt men het juist onnatuurlijk als de baby in een aparte kamer, helemaal alleen, moet slapen. Het bedje van de baby staat vaak in dezelfde kamer als waar de papa en mama slapen. En overdag ligt de baby het liefst in één ruimte met de rest van het gezin. De nadruk ligt op het samenzijn.
De verbinding
Er is natuurlijk niet één goede of foute opvoedingsstijl – ouders doen in elke cultuur hun uiterste best. Het is een mooi moment om het over opvoeding te hebben. Karin kan uitleggen dat haar baby nu even tijd alleen krijgt, maar dat ze na haar middagslaapje er weer gezellig bij komt liggen. Bovendien kijkt ze via de babyfoon mee en weet ze daarom dat er niks aan de hand is met haar kindje.
Surya, op haar beurt, kan vertellen dat Indiase families veel meer bij elkaar zitten. ‘Even tijd alleen’ is niet iets wat de Indiërs belangrijk vinden. En helemaal niet voor bij een huilende baby.
Uitleg
Nederland heeft een, individualistische, ik-cultuur waarin onafhankelijkheid en zelfredzaamheid vanaf een jonge leeftijd benadrukt worden. Een pasgeborene krijgt zo snel mogelijk een eigen kamer.
Surya komt uit een, collectieve, wij-samenleving die veel waarde hecht aan samenzijn. De Nederlandse manier kan daarom voor Surya als minder betrokken en koud overkomen. Een huilende baby moet onmiddellijk getroost worden.
In India zijn de mensen relatiegericht. In Nederland veel meer taakgericht. Karin liet zich ook niet snel afleiden van haar taak om koffie te zetten.
Kortom
Voor de Nederlandse moeder:
- Accepteer dat de Indiase moeder uit een wij-samenleving komt.
- De baby is er altijd bij, ook al slaapt hij.
- Schep de gelegenheid om over opvoeding te praten.
- Wees extra alert op de lichaamstaal van de gast, die veel vragen heeft.
- Leg je taak misschien even neer.
Voor de Indiase moeder:
- Accepteer dat de Nederlandse moeder uit een ik-samenleving komt.
- Accepteer dat ieder gezinslid opgevoed wordt met tijd voor zichzelf, zelfs een baby. En dat dat niets met eenzaamheid te maken heeft.
- Stel vooral je vragen en spreek je verbazing uit. Nederlanders zijn gewend om direct aangesproken te worden.
- Wacht misschien heel even tot de koffie is gezet, dan heeft de buurvrouw wat meer aandacht.
Meer lezen over cultuurdimensies?
Belangrijk om te weten
Deze anekdote is gebaseerd op verhalen die met ons gedeeld zijn. Connect2Us streeft ernaar het dilemma van beide kanten te belichten en niet om mensen te labelen of te suggereren dat de een of de ander zich anders moet gedragen. Bewustwording door de betrokkenen is al voldoende is om naar elkaar toe te bewegen. Zonder je heel anders voor te doen. Connect2Us wil lezers helpen vooroordelen te herkennen en te vermijden. Lees hier over vooroordelen, discriminatie en racisme.