Wat kunnen we leren van andere culturen?
Juan Carlos voetbalt veel, bij zijn club en ook op straat wil hij graag een balletje trappen. Hij heeft al een paar jongens uit de buurt ontmoet die regelmatig op het plein voetballen
Juan Carlos: Gistermiddag heb ik aangebeld bij Stefan die een paar huizen verderop woont, om te vragen of hij met mij op het plein wilde voetballen. Maar zijn vader deed open. Hij keek boos en vroeg of ik niet wist hoe laat het was. Dat wist ik, het was 6 uur. Zijn zoon kon niet naar buiten komen, zei de vader toen, en deed de deur dicht.
De vader: Iedereen in Nederland eet om 6 uur, toch? Dan zit het hele gezin om tafel en dan wil je niet gestoord worden. Als een jongen aanbelt en vraagt of mijn zoon buiten komt voetballen, dan komt dat niet uit.
Wat is er gebeurd?
De dagindeling voor Nederlanders zonder migratieachtergrond kent redelijk strikte tijden: Om 12:00 uur is de lunch, om 18:00 uur het avondeten en vanaf 22:00 uur wordt er verwacht dat je geen lawaai meer maakt. Vaak wordt verwacht dat deze tijden worden gerespecteerd. Dat betekent ook dat als je tussen 12:00 en 18:00 ergens bent uitgenodigd je wel koffie en koekjes mag verwachten, maar geen maaltijd. In andere culturen, zoals Mexico, zijn deze tijden minder strikt. Daarnaast worden maaltijden eerder gedeeld met gasten. In de landen rond de Middellandse Zee wordt de avondmaaltijd later gegeten dan in Nederland.
Waar ligt de verbinding?
Juan Carlos wordt zich er zo bewust van welke tijden in Nederland vaak voor maaltijden en andere activiteiten gereserveerd zijn. Hij kan beter voor of na deze tijden bij zijn nieuwe Nederlandse vrienden aanbellen. Als hij toch tijdens het eten aanbelt, kan hij altijd vragen of de jongen misschien na het eten nog even naar buiten mag om met hem te voetballen. En de vader van Stefan kan ook eens meegaan in het enthousiasme van Juan Carlos en hem een keer binnen vragen om misschien een extra bord dekken. Een goede gelegenheid om elkaar beter te leren kennen en het te hebben over elkaars gewoontes!
Uitleg
Individualistische culturen zoals de Nederlandse kennen een taakgerichte communicatie en tijdsbesef. Dat betekent dat de dag verdeeld is in taken en daar gelden bepaalde tijden voor. Dat geldt voor afspraken tussen vrienden; werk; vrijetijdsactiviteiten en voor eten. Die tijden worden beschouwd als ‘algemeen bekend’ en hoeven dus niet elke keer uitgelegd te worden.
Collectivistische culturen kennen zulke strakke tijdsplanning niet, interactie gaat om het opbouwen van relaties en tijd speelt daarin minder een rol. De dagindeling is dus minder strikt en is flexibel afhankelijk van de omstandigheden.
Bewustwording van en wederzijds respect voor deze verschillen helpen Stefan en Juan Carlos naar elkaar toe te bewegen en en elkaar nog beter begrijpen.
Belangrijk om te weten:
Deze anekdote is gebaseerd op verhalen die met ons gedeeld zijn. Connect2Us streeft ernaar het dilemma van beide kanten te belichten en niet om mensen te labelen of te suggereren dat de een of de ander zich anders moet gedragen. Wij zien in ons dagelijkse interculturele werk dat bewustwording door de betrokkenen al voldoende is om naar elkaar toe te bewegen zonder je heel anders voor te doen. Connect2Us wil lezers helpen vooroordelen te herkennen en te vermijden. Lees hier over vooroordelen, discriminatie en racisme.
